V
主页
风波不信菱枝弱,月露谁教桂叶香。直道相思了无益,未妨惆怅是清狂。
发布人
-
打开封面
下载高清视频
观看高清视频
视频下载器
寄远十二首·其四唐 · 李白玉箸落春镜,坐愁湖阳水。闻与阴丽华,风烟接邻里。青春已复过,白日忽相催。但恐荷花晚,令人意已摧。相思不惜梦,日夜向阳台
曾经沧海难为水,除却巫山不是云。取次花丛懒回顾,半缘修道半缘君。
碧海青天夜夜心
行路难李白金樽清酒斗十千,玉盘珍羞直万钱。停杯投箸不能食,拔剑四顾心茫然。欲渡黃河冰塞川,将登太行雪满山。闲来垂钓碧溪上,忽复乘舟梦日边。行路难
山黛远,月波长,暮云秋影蘸潇湘。醉魂应逐凌波梦,分付西风此夜凉
僵卧孤村不自哀,尚思为国戍轮台。夜阑卧听风吹雨,铁马冰河入梦来。
花妖
燕歌行高适汉家烟尘在东北,汉将辞家破残贼。男儿本自重横行,天子非常赐颜色。摐金伐鼓下榆关,旌旆逶迤碣石间。校尉羽书飞瀚海,单于猎火照狼山。
寒更传晓箭,清镜览衰颜。 隔牖风惊竹,开门雪满山。 洒空深巷静,积素广庭闲。 借问袁安舍,翛然尚闭关。
节物岂不好,秋怀何黯然!西风酒旗市,细雨菊花天。
鹧鸪天·欲上高楼去避愁辛弃疾〔宋代〕归休去,去归休。不成人总要封侯?浮云出处元无定,得似浮云也自由。
逢雪宿芙蓉山主人【唐朝】刘长卿日暮苍山远,天寒白屋贫。柴门闻犬吠,风雪夜归人。
浣溪沙・谁念西风独自凉【清朝】纳兰性德
满江红・写怀【宋朝】岳飞怒发冲冠,凭栏处、潇潇雨歇。抬望眼,仰天长啸,壮怀激烈。三十功名尘与土,八千里路云和月。莫等闲,白了少年头,空悲切!
采莲曲李白若耶溪傍采莲女,笑隔荷花共人语。日照新妆水底明,风飘香袂空中举。岸上谁家游冶郎,三三五五映垂杨。紫骝嘶入落花去,见此踟蹰空断肠。
江城子・乙卯正月二十日夜记梦【宋朝】苏轼
鹊桥仙・纤云弄巧【宋朝】秦观两情若是久长时 又岂在朝朝暮暮
朝辞白帝彩云间,千里江陵一日还。两岸猿声啼不住,轻舟已过万重山。早发白帝城・白帝下江陵【唐朝】李白
子夜吴歌秋歌李白长安一片月,万户捣衣声。秋风吹不尽,总是玉关情。何日平胡虏,良人罢远征。
旅夜书怀【唐】杜甫细草微风岸,危樯独夜舟。星垂平野阔,月涌大江流。名岂文章著,官应老病休。飘飘何所似,天地一沙鸥。
梦江南・千万恨【唐朝】温庭筠
一剪梅·红藕香残玉簟秋【宋】李清照
无情不似多情苦 一寸还成千万缕 天涯地角有穷时 只有相思无尽处
过华清宫绝句三首杜牧
一壶浊酒喜相逢。古今多少事,都付笑谈中
我是梦中传彩笔欲书花叶寄朝云
白雪歌送武判官归京岑参北风卷地白草折,胡天八月即飞雪。忽如一夜春风来,千树万树梨花开。散入珠帘湿罗幕,狐裘不暖锦衾薄。将军角弓不得控,都护铁衣冷难着。瀚海
人间四月芳菲尽,山寺桃花始盛开。长恨春归无觅处,不知转入此中来
别韦参军高适
闻道汉家天子使,九华帐里梦魂惊。揽衣推枕起徘徊,珠箔银屏迤逦开。云鬓半偏新睡觉,花冠不整下堂来。风吹仙袂飘飘举,犹似霓裳羽衣舞。
虞美人·寄公度舒亶芙蓉落尽天涵水。日暮沧波起。背飞双燕贴云寒。独向小楼东畔、倚阑看。浮生只合尊前老。雪满长安道故人早晚上高台赠我江南春色、一枝梅
采莲曲贺知章稽山罢雾郁嵯峨,镜水无风也自波。莫言春度芳菲尽,别有中流采茭荷。
惆怅惜花人不见,歌一阕,泪千行
夜雨做成秋,恰上心头。教他珍重护风流。
哥舒歌西部人北斗七星高,哥舒夜带刀。至今窥牧马,不敢过临洮。
浪淘沙令·帘外雨潺潺【五代】李煜梦里不知身是客 别时容易见时难
当书法遇上硫酸纸。
山远天高烟水寒,相思枫叶丹。塞雁高飞人未还,一帘风月闲。
问君能有几多愁?恰似一江春水向东流。
鹧鸪天·博山寺作【宋】辛弃疾一松一竹真朋友 山鸟山花好弟兄