V
主页
京东 11.11 红包
海压竹枝低复举,风吹山角晦还明
发布人
-
打开封面
下载高清视频
观看高清视频
视频下载器
一生一代一双人,争教两处销魂
痛饮狂歌空度日,飞扬跋扈为谁雄。
孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪。
愿得一心人,白头不相离
表请回军掩尘骨,莫教兵士哭龙荒
昔年多病厌芳尊,今日芳尊惟恐浅。
城头铁鼓声犹震,匣里金刀血未干。
数声风笛离亭晚,君向潇湘我向秦。
诗酒趁年华
伤心秦汉经行处,宫阙万间都做了土
携盘独出月荒凉,渭城已远波声小。
年年岁岁花相似,岁岁年年人不同。
最是仓皇辞庙日,教坊犹奏别离歌,垂泪对宫娥。
落尽梨花月又西
春无踪迹谁知?除非问取黄鹂。
也信美人终作土,不堪幽梦太匆匆
新栽杨柳三千里,引得春风度玉关。
一往情深深几许,深山夕照深秋雨
长安一片月,万户捣衣声
正莺儿啼,燕儿舞,蝶儿忙。
遥望齐州九点烟,一泓海水杯中泻。
山雨欲来风满楼
鼎足三分,一分西蜀,一分江东
☁️
山有木兮木有枝,心悦君兮君不知。
众里寻他千百度。蓦然回首,那人却在,灯火阑珊处。
冠盖满京华,斯人独憔悴
流光容易把人抛。红了樱桃🍒,绿了芭蕉。
南风知我意,吹梦到西洲。
更吹羌笛关山月,无那金闺万里愁
唯有牡丹真国色,花开时节动京城。
雁声远过潇湘去,十二楼中月自明。
平芜尽处是春山⛰️
心在山东身在吴,飘蓬江海谩嗟吁
【第435首诗】博尔赫斯《我》
云想衣裳花想容,春风拂槛露华浓
人间这一趟,万分遗憾。
撩乱边愁听不尽,高高秋月照长城
玉楼金阙慵归去,且插梅花醉洛阳。
功名富贵若长在,汉水亦应西北流。