V
主页
离离原上草,一岁一枯荣。野火烧不尽,春风吹又生。
发布人
-
打开封面
下载高清视频
观看高清视频
视频下载器
夫学须静也,才须学也。非学无以广才,非志无以成学
花妖
忽闻歌古调,归思欲沾巾
当时明月在,曾照彩云归。
秋入云山,物情潇洒。百般景物堪图画。
梦游天姥吟留别李白
圆明自喜心如月,皓白谁愁鬓似霜。 闲卧不堪思往事,星河耿耿夜偏长
水调歌头・黄州快哉亭赠张偓佺【宋朝】苏轼
我是梦中传彩笔欲书花叶寄朝云
问世间,情为何物,直教生死相许?天南地北双飞客,老翅几回寒暑。
人生自古谁无死?留取丹心照汗青。
建安风骨之蒿里行
兴来无远近,欲去惜芳菲。南望鸣钟处,楼台深翠微。
满江红・写怀【宋朝】岳飞怒发冲冠,凭栏处、潇潇雨歇。抬望眼,仰天长啸,壮怀激烈。三十功名尘与土,八千里路云和月。莫等闲,白了少年头,空悲切!
钟山风雨起苍黄,百万雄师过大江。虎踞龙盘今胜昔,天翻地覆慨而慷。宜将剩勇追穷寇,不可沽名学霸王。天若有情天亦老,人间正道是沧桑。
梦江南・千万恨【唐朝】温庭筠
所谓伊人在水一方
来自九百多年前中秋的兄弟情深
石梁茅屋有弯碕,流水溅溅度两陂。晴日暖风生麦气,绿阴幽草胜花时。
君埋泉下泥销骨,我寄人间雪满头。
将近酒李白
一片流云无觅处, 云里疏星, 不共云流去
哥舒歌西部人北斗七星高,哥舒夜带刀。至今窥牧马,不敢过临洮。
天涯岂是无归意,争奈归期未可期
人言人有愿,愿至天必成。 愿作深山木,枝枝连理生。
好雨知时节,当春乃发生。随风潜入夜,润物细无声。野径云俱黑,江船火独明。晓看红湿处,花重锦官城。
过故人庄孟浩然故人具鸡黍,邀我至田家。绿树村边合,青山郭外斜。开轩面场圃,把酒话桑麻。待到重阳日,还来就菊花。
千里莺啼绿映红,水村山郭酒旗风。南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。
涉江采芙蓉,兰泽多芳草。采之欲遗谁,所思在远道。还顾望旧乡,长路漫浩浩。同心而离居,忧伤以终老。
欲知垂尽岁,有似赴壑蛇。修鳞半已没,去意谁能遮。况欲系其尾,虽勤知奈何。儿童强不睡,相守夜欢哗。晨鸡且勿唱,更鼓畏添挝。坐久灯烬落,起看北斗斜。
纻辞李白扬清歌,发皓齿,北方佳人东邻子。且吟白纻停绿水,长袖拂面为君起。寒云夜卷霜海空,胡风吹天飘塞鸿。玉颜满堂乐未终,馆娃日落歌吹濛。
碎哝哝、多少蛩声!诉未了,把一半、分与雁声。
江头橘树君自种,那不长系木兰船
人间别久不成悲 谁教岁岁红莲夜 两处沉吟各自知
我居北海君南海,寄雁传书谢不能。桃李春风一杯酒,江湖夜雨十年灯
醉翁亭记
锦瑟无端五十弦,一弦一柱思华年。庄生晓梦迷蝴蝶,望帝春心托杜鹃。沧海月明珠有泪,蓝田日暖玉生烟。此情可待成追忆,只是当时已惘然。锦瑟【唐朝】李商隐
戍鼓断人行,边秋一雁声。露从今夜白,月是故乡明。
一场愁梦酒醒时 斜阳却照深深院
乡心新岁切,天畔独潸然。老至居人下,春归在客先。岭猿同旦暮,江柳共风烟。已似长沙傅,从今又几年。