V
主页
逢人莫话他事,笑指白云去来
发布人
-
打开封面
下载高清视频
观看高清视频
视频下载器
滕王高阁临江渚
小时不识月,呼作白玉盘,又疑瑶台镜,飞在青云端
待到秋来九月八,我花开后百花杀。冲天香阵透长安,满城尽带黄金甲。
西风吹老洞庭波,一夜湘君白发多。醉后不知天在水,满船清梦压星河。
白日依山尽,黄河入海流。欲穷千里目,更上一层楼。
中岁颇好道,晚家南山陲。兴来每独往,胜事空自知。行到水穷处,坐看云起时。偶然值林叟,谈笑无还期。
风起于青萍之末,浪成于微澜之间
但愿人长久,千里共婵娟。
昔人已乘黄鹤去,此地空馀黄鹤楼,黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠
远上寒山石径斜,白云深处有人家。停车坐爱枫林晚,霜叶红于二月花。
应怜屐齿印苍苔,小扣柴扉久不开,春色满园关不住,一枝红杏出墙来。
银烛秋光冷画屏,轻罗小扇扑流萤。天阶夜色凉如水,坐看牵牛织女星。
吾家洗砚池头树,朵朵花开淡墨痕。不要人夸好颜色,只留清气满乾坤。
曾经沧海难为水,除却巫山不是云
九州生气持风雷,万马齐喑究可哀,我劝天公重抖擞,不拘一格降人才。
海上生明月,天涯共此时。情人怨遥夜,竟夕起相思。灭烛怜光满,披衣觉露滋。不堪盈手赠,还寝梦佳期。
弃我去者,昨日之日不可留,乱我心者,今日之日多烦忧
渡远荆门外,来从楚国游。山随平野尽,江入大荒流。月下飞天镜,云生结海楼。仍怜故乡水,万里送行舟。
人生得意须尽欢,莫使金樽空对月,天生我材必有用,千金散尽还复来
昔人已乘黄鹤去,此地空余黄鹤楼。黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。日暮乡关何处是?烟波江上使人愁。
世人都晓神仙好,唯有功名忘不了。
巴山楚水凄凉地,二十三年弃置身。怀旧空吟闻笛赋,到乡翻似烂柯人。沉舟侧畔千帆过,病树前头万木春。今日听君歌一曲,暂凭杯酒长精神。
莫笑农家腊酒浑,丰年留客足鸡豚。山重水复疑无路,柳暗花明又一村
相见时难别亦难,东风无力百花残
西风吹老洞庭波,一夜湘君白发多。醉后不知天在水,满船清梦压星河。
独坐幽篁里,弹琴复长啸。深林人不知,明月来相照。
书到用时方恨少,事非经过不知难
黄河远上白云间,一片孤城万仞山。羌笛何须怨杨柳,春风不度玉门关。
黄梅时节家家雨,青草池塘处处蛙
故园东望路漫漫,双袖龙钟泪不干。马上相逢无纸笔,凭君传语报平安。
人海相遇千年修,有缘才能做朋友,无论多少春和秋,一生知己最难求!
莫笑农家腊酒浑,丰年留客足鸡豚。山重水复疑无路,柳暗花明又一村
硬笔行书何处望神州,满眼风光北固楼,千古兴亡多少事h
退后原来是向前
千山鸟飞绝,万径人踪灭。孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪。
何处望神州,满眼风光北固楼,千古兴亡多少事?
危楼高百尺,手可摘星辰。不敢高声语,恐惊天上人。
无可奈何花落去,似曾相识燕归来
相见时难别亦难,东风无力百花残。春蚕到死丝方尽,蜡炬成灰泪始干
寒蝉凄切,对长亭晚,骤雨初歇。都门帐饮无绪,留恋处,兰舟催发。执手相看泪眼,竟无语凝噎