V
主页
雨後山翠,緑簔渔人
发布人
这首诗描绘的是清秋薄暮雨后初晴时的山村图景,当作于王维隐居终南山下辋川别业时。开元二十八年(740)后,他在终南山构筑了别墅,过着半官半隐的生活,此诗即作于这个时期。
打开封面
下载高清视频
观看高清视频
视频下载器
苍鹰摆血,白凤下肺
字和人的反差能有多大🤣
《 观 空 篇 》— 陈抟
娇痴不怕人猜
有道者不处
安得倚天抽宝剑,把汝裁为三截?
王维诗里的禅意|人闲桂花落,夜静深山空。
金盘送,生绡画扇盘双凤
该回来了,听话!
疏影
唱罢秋坟愁未歇
寒江浪起千堆雪
老眼平生空四海,赖有高楼百尺
恼人风味阿谁知,请君问取南楼月
凭画槛,雨洗秋浓人淡
余忆童稚时,能张目对日,明察秋毫
兰烬落,屏上暗红蕉
秋夜
杏花零落燕泥香,睡损红妆
柳桥晴有絮,沙路润无泥
云横九派浮黄鹤,浪下三吴起白烟
不似当时,小楼冲雨,幽恨两人知
四和袅金凫,双陆思纤手
更持红烛赏残花
终古巢鸾无分,正飞霜金井,抛断缠绵
《素女经》九浅一深法合集
春风不解禁杨花,蒙蒙乱扑行人面
横眉冷对千夫指,俯首甘为孺子牛
少年把酒逢春色, 今日逢春头已白
滴碎游子心
第214回臨時国会開会
我欲从公,乘风归去,散此麒麟发
将军白发征夫泪
春如旧,人空瘦
景萧索,危楼独立面晴空
负你残春泪几行
锦瑟华年谁与度?
重为轻根,静为躁君
风流王谢古仙真,一去空山五百春
即今空有梦为蝶,当日曾将命乞花