V
主页
塞下秋来风景异,衡阳雁去无留意。四面边声连角起,千嶂里,长烟落日孤城闭
发布人
-
打开封面
下载高清视频
观看高清视频
视频下载器
常记溪亭日暮,行楷
锦瑟无端五十弦,一弦一柱思华年。庄生晓梦迷蝴蝶,望帝春心托杜鹃。沧海月明珠有泪,蓝田日暖玉生烟。此情可待成追忆?只是当时已惘然。
逢人莫话他事,笑指白云去来
解落三秋叶,能开二月花。过江千尺浪,入竹万竿斜。
中岁颇好道,晚家南山陲。兴来每独往,胜事空自知。行到水穷处,坐看云起时。偶然值林叟,谈笑无还期。
宋李清照词渔家傲天接云涛连晓雾
我住长江头,君住长江尾。日日思君不见君,共饮长江水。此水几时休,此恨何时已。只愿君心似我心,定不负相思意。
【洺渪硬笔手写】我的最新作品,快来一睹为快!
巴山楚水凄凉地,二十三年弃置身。怀旧空吟闻笛赋,到乡翻似烂柯人。沉舟侧畔千帆过,病树前头万木春。今日听君歌一曲,暂凭杯酒长精神。
无意苦争春,一任群芳妒
清晨入古寺,初日照高林。曲径通幽处,禅房花木深。山光悦鸟性,潭影空人心。万籁此都寂,但余钟磬音。
应怜屐齿印苍苔,小扣柴扉久不开,春色满园关不住,一枝红杏出墙来。
岐王宅里寻常见,崔九堂前几度闻,正是江南好风景,落花时节又逢君
我这一生没有退路,万般皆苦只有自渡
远山寒山石径斜
海上生明月,天涯共此时。情人怨遥夜,竟夕起相思。灭烛怜光满,披衣觉露滋。不堪盈手赠,还寝梦佳期。
西风吹老洞庭波,一夜湘君白发多。醉后不知天在水,满船清梦压星河。
朝辞白帝彩云间,千里江陵一日还。两岸猿声啼不住,轻舟已过万重山。
人生得意须尽欢,莫使金樽空对月,天生我材必有用,千金散尽还复来
莫听穿林打叶声,何妨吟啸且徐行。竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨任平生。
此去经年,应是良辰好景虚设
云想衣裳花想容,春风拂槛露华浓,若非群玉山头见,会向瑶台月下逢
煮豆燃豆萁,豆在釜中泣。本是同根生,相煎何太急?
怀君属秋夜,散步咏凉天。空山松子落,幽人应未眠。
结庐在人境,而无车马喧。问君何能尔?心远地自偏。采菊东篱下,悠然见南山。山气日夕佳,飞鸟相与还。此中有真意,欲辨已忘言。
功盖三分国,名成八阵图。江流石不转,遗恨失吞吴。
硬笔行书古诗词,杨花落尽子规啼,闻道龙标过五溪。我寄愁心与明月,随风直到夜郎西。
只要皱纹不长进心里,你永远都是风华正茂
故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州。孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。
无言独上西楼
浔阳江头夜送客,枫叶荻花秋瑟瑟。主人下马客在船,举酒欲饮无管弦
怒发冲冠凭栏处,潇潇雨歇
雪压枝头低,硬笔写古诗
渭城朝雨浥轻尘,客舍青青柳色新,劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人
梨花淡白柳深青,柳絮飞时花满城。惆怅东栏一株雪,人生看得几清明。
京口瓜洲一水间,钟山只隔数重山。春风又绿江南岸,明月何时照我还?
年过四十不青春
枯藤老树昏鸦,小桥流水人家,古道西风瘦马。夕阳西下,断肠人在天涯。硬笔行书古诗词
孩儿立志出乡关,学不成名誓不还。埋骨何须桑梓地,人生无处不青山。硬笔行书
寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤,洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶