V
主页
京东 11.11 红包
绿遍山原白满川,子规声里雨如烟。乡村四月闲人少,才了蚕桑又插田。
发布人
乡村四月 宋 · 翁卷 绿遍山原白满川,子规声里雨如烟。 乡村四月闲人少,才了蚕桑又插田。 山坡田野间草木茂盛,稻田里的水色与天光相辉映。天空中烟雨蒙蒙,杜鹃声声啼叫,大地一片欣欣向荣的景象。 四月到了,没有人闲着,刚刚结束了蚕桑的事又要插秧了。 这首诗以白描手法写江南农村(今乐清市淡溪镇)初夏时节的景象,前两句着重写景:绿原、白川、子规、烟雨,寥寥几笔就把水乡初夏时特有的景色勾勒了出来。后两句写人,画面上主要突出在水田插秧的农民形象,从而衬托出“乡村四月”劳动的紧张与繁忙。
打开封面
下载高清视频
观看高清视频
视频下载器
绿遍山原白满川,子规声里雨如烟。乡村四月闲人少,才了蚕桑又插田。
日本明治天皇玄孙:我们没侵略过中国,我们进行交战的是中华民国!
咬定青山不放松,立根原在破岩中。千磨万击还坚劲,任尔东西南北风。
《千古吟诵》第三季 江城子 乙卯正月二十日夜记梦 宋 苏轼(剧情版)
昼出耘田夜绩麻,村庄儿女各当家。童孙未解供耕织,也傍桑阴学种瓜。
采菊东篱下,悠然见南山。山气日夕佳,飞鸟相与还。
莫道不销魂,帘卷西风,人比黄花瘦。
风烟俱净,天山共色。从流飘荡,任意东西。
燕子呢喃,景色乍长春昼。睹园林、万花如绣。海棠经雨胭脂透。
寒蝉凄切,对长亭晚,骤雨初歇。
春江潮水连海平,海上明月共潮生。滟滟随波千万里,何处春江无月明!
一路经行处,莓苔见履痕。白云依静渚,春草闭闲门。
半亩方塘一鉴开,天光云影共徘徊。问渠那得清如许?为有源头活水来。
月黑雁飞高,单于夜遁逃。欲将轻骑逐,大雪满弓刀。
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢。
黄梅时节家家雨,青草池塘处处蛙。有约不来过夜半,闲敲棋子落灯花。
旅客三秋至,层城四望开。楚山横地出,汉水接天回。
月升岩石巅,下照一溪烟。烟色如云白,流来野寺前。
三更灯火五更鸡,正是男儿读书时。黑发不知勤学早,白首方悔读书迟。
君为女萝草,妾作兔丝花。轻条不自引,为逐春风斜。
一声梧叶一声秋,一点芭蕉一点愁,三更归梦三更后。
不识庐山真面目,只缘身在此山中。
迢迢天汉西南落,喔喔邻鸡一再鸣。壮志病来消欲尽,出门搔首怆平生。
独坐幽篁里,弹琴复长啸。深林人不知,明月来相照。
门隔花深梦旧游。夕阳无语燕归愁。玉纤香动小帘钩。
长江春水绿堪染,莲叶出水大如钱。江头橘树君自种,那不长系木兰船。
此情无计可消除,才下眉头,却上心头。
大漠孤烟直,长河落日圆。萧关逢候骑,都护在燕然。
江上被花恼不彻,无处告诉只颠狂。走觅南邻爱酒伴,经旬出饮独空床。
碧海无波,瑶台有路。思量便合双飞去。
范仲淹最美的一首秋词
沧海月明珠有泪,蓝田日暖玉生烟。此情可待成追忆?只是当时已惘然。
莫愁前路无知己,天下谁人不识君?
柳花飞入正行舟,卧引菱花信碧流。闻道风光满扬子,天晴共上望乡楼。
世情薄,人情恶,雨送黄昏花易落。
醉里挑灯看剑,梦回吹角连营。
风住尘香花已尽,日晚倦梳头。物是人非事事休,欲语泪先流。
墙角数枝梅,凌寒独自开。遥知不是雪,为有暗香来!
冰雪林中著此身,不同桃李混芳尘;忽然一夜清香发,散作乾坤万里春。
女萝覆石壁,溪水幽濛胧。紫葛蔓黄花,娟娟寒露中。