V
主页
京东 11.11 红包
天时人事日相催,冬至阳生春又来。刺绣五纹添弱线,吹葭六琯动浮灰。
发布人
小至 唐 · 杜甫 天时人事日相催,冬至阳生春又来。 刺绣五纹添弱线,吹葭六琯动浮灰。 岸容待腊将舒柳,山意冲寒欲放梅。 云物不殊乡国异,教儿且覆掌中杯。 天时人事,每天变化得很快,转眼又到冬至了,过了冬至白日渐长,天气日渐回暖,春天即将回来了。 刺绣女工因白昼变长而可多绣几根五彩丝线,吹管的六律已飞动了葭灰。 堤岸好像等待腊月快点的过去,好让柳树舒展枝条,抽出新芽,山也要冲破寒气,好让梅花开放。 我虽然身处异乡,但这里的景物与故乡的没有什么不同之处,因此,让小儿斟上酒来,一饮而尽。
打开封面
下载高清视频
观看高清视频
视频下载器
花鸭 东屯北崦 公安送韦二少府匡赞 唐·杜甫
#杜甫 安得广厦千万间,大庇天下寒士俱欢颜,风雨不动安如山! #康震 杜甫有一颗仁者之心。
杜甫传丨诗圣的传奇人生 冯至著
一生留下2首诗,只用一首击败李白和杜甫,被称为“孤篇盖全唐”
杜甫 - 旅夜書懷
千古风流人物杜甫 诗圣的一生
予独爱莲之出淤泥而不染,濯清涟而不妖!
离离原上草,一岁一枯荣。野火烧不尽,春风吹又生。
采菊东篱下,悠然见南山。山气日夕佳,飞鸟相与还。
碧海无波,瑶台有路。思量便合双飞去。
汉寿城边野草春,荒祠古墓对荆榛。田中牧竖烧刍狗,陌上行人看石麟。
风雨如晦,鸡鸣不已。既见君子,云胡不喜?
春江潮水连海平,海上明月共潮生。滟滟随波千万里,何处春江无月明!
山重水复疑无路,柳暗花明又一村。
花非花,雾非雾。夜半来,天明去。
小轩独坐相思处,情绪好无聊。一丛萱草,几竿修竹,数叶芭蕉。
文人与税――以杜甫、白居易、苏轼及陆游为中心
在杜甫墓前,发现了一封信,看看里面写些什么?
今我不乐思岳阳,身欲奋飞病在床。美人娟娟隔秋水,濯足洞庭望八荒。
昔人已乘黄鹤去,此地空余黄鹤楼。黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。
回首隔江烟火,渡头三两人家。
世情薄,人情恶,雨送黄昏花易落。
一从梅粉褪残妆,涂抹新红上海棠。开到荼蘼花事了,丝丝天棘出莓墙。
最是人间留不住,朱颜辞镜花辞树。
湖光秋月两相和,潭面无风镜未磨。遥望洞庭山水翠,白银盘里一青螺。
每日一赏 《登高》 #杜甫 #ai画诗 #古诗词鉴赏 #唐诗
会当凌绝顶,一览众山小
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢。
淡荡春光寒食天。玉炉沉水袅残烟。梦回山枕隐花钿。
绿遍山原白满川,子规声里雨如烟。乡村四月闲人少,才了蚕桑又插田。
宋代最悲情的一首词,是王安石体弱多病的儿子王雱写给改嫁妻子的一首词。
吴语版+淮语版读杜甫《绝句》诗歌
遗庙丹青落,空山草木长。犹闻辞后主,不复卧南阳。
老夫聊发少年狂。左牵黄。右擎苍。锦帽貂裘,千骑卷平冈。
红酥手,黄縢酒,满城春色宫墙柳。
书法练习——杜甫《咏怀古迹》其五
遥夜亭皋闲信步。才过清明,渐觉伤春暮。
萤火 日暮 奉酬李都督表丈早春作 唐·杜甫
大鹏一日同风起,扶摇直上九万里。假令风歇时下来,犹能簸却沧溟水。
国破山河在,城春草木深。感时花溅泪,恨别鸟惊心。