V
主页
京东 11.11 红包
银烛冷秋光画屏,碧天晴夜静闲亭。
发布人
沉醉东风·七夕 元 · 卢挚 银烛冷秋光画屏,碧天晴夜静闲亭。 蛛丝度绣针,龙麝焚金鼎。 庆人间七夕佳令。 卧看牵牛织女星,月转过梧桐树影。 白银烛台放射出的光线照亮了画屏,在晴朗的夜晚静静地坐在亭子里。妇女们用蛛丝穿过绣针在乞巧,金鼎中焚烧龙麝香,人们都在庆祝人间七夕这个佳节,躺下来看牵牛织女星在鹊桥相会,月亮飘过梧桐树投下了倒影。 《沉醉东风·七夕》元代诗人卢挚所作的一首小令,在这首小令中作者化用唐杜牧《秋夕》,绘制成一幅静夜(望天河)图,并赋予新的内容、新的意境。
打开封面
下载高清视频
观看高清视频
视频下载器
况复筋骸粗康健,那堪时节正芳菲。酒涵花影红光溜,争忍花前不醉归!
游人杜陵北,送客汉川东。无论去与住,俱是一飘蓬。
山际见来烟,竹中窥落日。鸟向檐上飞,云从窗里出。
种豆南山下,草盛豆苗稀。晨兴理荒秽,带月荷锄归。
乳鸭池塘水浅深,熟梅天气半阴晴。东园载酒西园醉,摘尽枇杷一树金。
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢。
野店桃花红粉姿,陌头杨柳绿烟丝。不因送客东城去,过却春光总不知。
上马不捉鞭,反折杨柳枝。蹀座吹长笛,愁杀行客儿。
范仲淹最美的一首秋词
开轩面场圃,把酒话桑麻。待到重阳日,还来就菊花。
侯门一入深似海,从此萧郎是路人。
月升岩石巅,下照一溪烟。烟色如云白,流来野寺前。
遥夜亭皋闲信步。才过清明,渐觉伤春暮。
那些堪称封神的佛家绝美偈语
天时人事日相催,冬至阳生春又来。刺绣五纹添弱线,吹葭六琯动浮灰。
日日花前常病酒,不辞镜里朱颜瘦。
折花逢驿使,寄与陇头人。江南无所有,聊赠一枝春。
半亩方塘一鉴开,天光云影共徘徊。问渠那得清如许?为有源头活水来。
籊籊竹竿,以钓于淇。岂不尔思?远莫致之。
平生不会相思,才会相思,便害相思。
一声梧叶一声秋,一点芭蕉一点愁,三更归梦三更后。
杨柳青青著地垂,杨花漫漫搅天飞。柳条折尽花飞尽,借问行人归不归?
大漠孤烟直,长河落日圆。萧关逢候骑,都护在燕然。
烟笼寒水月笼沙,夜泊秦淮近酒家。商女不知亡国恨,隔江犹唱后庭花。
柳花飞入正行舟,卧引菱花信碧流。闻道风光满扬子,天晴共上望乡楼。
香帐簇成排窈窕,金针穿罢拜婵娟。铜壶漏报天将晓,惆怅佳期又一年。
唧唧复唧唧,木兰当户织。不闻机杼声,唯闻女叹息。
诗词飞花令【春】
君问归期未有期,巴山夜雨涨秋池。何当共剪西窗烛,却话巴山夜雨时。
老祖宗笔下那些白月光到底有多大杀伤力
风烟俱净,天山共色。从流飘荡,任意东西。
万里飞霜,千林落木,寒艳不招春妒。
一从梅粉褪残妆,涂抹新红上海棠。开到荼蘼花事了,丝丝天棘出莓墙。
楼外垂杨千万缕。欲系青春,少住春还去。
碧海无波,瑶台有路。思量便合双飞去。
不论平地与山尖,无限风光尽被占。采得百花成蜜后,为谁辛苦为谁甜?
花非花,雾非雾。夜半来,天明去。
今我不乐思岳阳,身欲奋飞病在床。美人娟娟隔秋水,濯足洞庭望八荒。
柳花飞入正行舟,卧引菱花信碧流。闻道风光满扬子,天晴共上望乡楼。
此情无计可消除,才下眉头,却上心头。