V
主页
你做你的,我做我的,我们各种各的因,各修各的福。
发布人
打开封面
下载高清视频
观看高清视频
视频下载器
修行是自己的事情,别人是代替不了的。不要以为只有诵经拜佛行香坐禅才是修行,修行应该体现在生活中的每一刻,大大小小的事情上,运水搬材无不是道。
人生不戒贪嗔痴三毒,烦恼何时休。不明心见性就难辨别出正邪正假,也见不到自己的习气毛病。
这斗笠虽小,可大千世界全都在里面。
空空来,空空去。少小离尘别故乡,天涯云水路茫茫。百年岁月垂垂老,几度沧桑得得忘。但教群迷登绝岸,敢辞微命入炉汤。众生无尽愿无尽,水月光中又一场。
世间谤我、欺我、辱我、笑我、轻我、贱我、恶我、骗我、如何处治乎?只是忍他、让他、由他、避他、耐他、敬他、不要理他、再待几年你且看他。
出家人身无所住,心无所住,随处都是家乡,放下便是道场。
诸恶莫作众善奉行是根本,佛学教人治人,心为万物之本,若本得其正则万物安宁,而天下太平。
刑场度人万怨尽,死并不可怕,欢欢乐乐地来,安安心心地去。
老和尚,怪模样,眉毛长那个胡子长,不知佛心怎么样?不知神通强不强?
虚云禅师诚感文殊菩萨,化身乞丐两次救助
宣化上人:八地以上的大修行人再到这个世界来,是穿着衣服来的。
你从哪里来
脚到哪里我到哪里
药翁融镜,符号而已。过去如雁过长空不留痕迹,重在当下此颗心在何处。古人修身也修心,自始自结自了汉,与上求佛道下化众生自度度他,出世间而不离世间的境界相差甚远
观音菩萨妙难酬,清净庄严累劫修。 三十二应遍尘刹,百千万劫化阎浮。
修行之人不应有大小,分别之心。岩洞六年苦行灭情欲,并非成为木头。修行人对众生应有大悲心,空观无我平等心,慈悲喜舍心。
看山还是山看水还是水,没有分别。吃饭还是吃饭,睡觉还是睡觉,住茅棚和住大厦都是住。
佛法在世间,不离世间觉。离世觅菩提,恰如求兔角。
心到哪里我到哪里
何为戒定慧?心若无过便是自性戒,心若无痴便是自性慧,心若无散乱便是自性定。
如何用智慧心镜看清自己?
观音菩萨告诉你什么是六道轮回?
徒多鱼目真难辩,休把霓虹当彩霞。光含万象无今古,不属阴阳绝障遮。
自己的业要自己了,他人帮不了替不了,正如修行悟道证道,最终还是靠自己努力精进。
放下屠刀立地成佛。放下妄想、分别、执着,即觉。息心即如来。
尘归尘土归土,从哪来往哪走。一场说走就走的旅行,来去解脱自在。
经过一年的多次考验,已进不退,感动师父得以受戒。
弘一大师:临别赠汝无多字,一句弥陀作大舟。
若人发心起塔、建寺、造像,如是诸人等,如见无数佛,自成无上道,广度无数众。
真的有因果这回事吗?我打他是因,他回过头骂我打我就是果。善恶有报,当多行善事啊
大师以身示范,敢于直面忏悔自己的过错,无贡高我慢之心。
这大千世界因缘和合,互为连接才得以平衡。 修行之人的心,就该像这大地,能容纳万物、生长万物、收获万物。
经典禅诗,好去不须频下泪,老僧相伴有烟霞。
若能识得自己本心,便会明心见性,无动无静,无去无来,无生无灭,无往无住。
积善之家,必有余庆。谦虚改过,努力修德。何愁功名不立,不得子嗣呢?
念佛修心,不受环境限制,行住坐卧皆可修行。
苦难降生僧赐名,上慧下能化一方。
应无所住而生其心,无所执着而清净心。不识本心,学法无益,识自本心,见自本性,即名丈夫天人师佛。
请禅师赐我三尺白绫,我宁可舍此身命,也不愿再轮回女身,更不愿于八十世中随业而嫁。
阎浮初生之时,慎勿杀害,否则犯殃自受,子母俱损